۳ گونه گیاه دارویی در کهگیلویه و بویراحمد در خطر انقراض قرار دارد
تاریخ انتشار: ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۶۷۱۵۶۳
به گزارش ایرنا، "عزیزالله جعفری" در گفت و گو با خبرنگاران اظهار کرد: کهگیلویه و بویراحمد یکی از متنوعترین استانهای کشور در زمینه تولید گیاهان دارویی است که سه گونه گیاه کوهی شامل "جاشیر خوراکی"، "کرفس" و "زرین گیاه" در حال نابودی کامل در استان هستند.
عضو هیئت علمی دانشگاه یاسوج تصریح کرد: حتی آخرین بوته های این گونه ها به کمتر از ۲ هکتار در استان رسیده است و اگر این گونه های گیاهی برای مردم محبوب است می توانند با کشت بذر این گیاهان از تخریب و ریشه کنی و نابودی آنها جلوگیری کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی یادآور شد: برداشت گیاهان خوراکی محلی همزمان با آغاز بهار و رویش این گیاهان در استان آغاز شده است و تاکید کرد: تغییرات اقلیمی از یک سو و برداشتهای بیرویه از سوی دیگر زنگ انقراض این گونه های گیاهی را به صدا درآورده است.
انقراض گیاهان با برداشت بی رویه، بدون تجربه و صرفا با هدف تجاری
جعفری هشدار داد:بسیاری از گونههای گیاهی به دلیل برداشت بیرویه، بدون تجربه و فقط با هدف تجاری منقرض شدهاند.
وی گفت: کشاورزان و بهرهبرداران با تعامل با کارشناسان امر میتوانند با بهرهبرداری اصولی و علمی، از بین رفتن و انقراض دهها گونه گیاهی جلوگیری کنند و با فرهنگسازی لازم در این زمینه شاهد حفظ و احیای گیاهان دارویی در عرصه های زراعی و رویشگاههای گیاهان دارویی در کشور باشیم.
عضو هیات علمی دانشگاه یاسوج به دیگر گیاهان دارویی در استان اشاره کرد و گفت: کشت یک هکتار "کَنگر" ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلیون تومان درآمد خواهد داشت که می توان جهت جلوگیری از از بین رفتن آنها و منقرض شدن، به عنوان فرصت شغلی از این گیاهان استفاده کرد.
رییس اداره امور مراتع و بیابان منابع طبیعی و آبخیزداری استان در گفت و گو با ایرنا اظهار کرد: امروز شاهد برداشتهای غیراصولی از گیاهان دارویی در مراتع استان هستیم.
سلیمان محمدی گفت: عمر ثمردهی گیاهان دارویی "آنغوزه" و "باریجه" و گونههای دیگر گیاهی که نزدیک یک دهه نیاز است با برداشت و تیغ زنی زودتر و غیرحرفه ای علاوه بر خسارت به طبیعت کاهش کمیت و کیفیت محصولات دارویی را موجب میشوند.
محمدی با بیان اینکه متاسفانه محققان ما به دلیل تنوع گونهای زیادی که در استان وجود دارد بر روی چند گونه شاخص متمرکز نشدهاند، و پیشنهاد میشود در استان چند گونه خاص استان را ملاک اقتصادی قوی قرار دهند و مطالعات لازم برای حفظ و احیای و حتی تولید انبوه آن را در دستور کار قرار دهند.
به گزارش ایرنا، استان کهگیلویه و بویراحمد، ۵۱۲ هزار هکتار مرتع خارج از جنگل دارد که بیش از ۳۰۰ هزار هکتار از اراضی ملی این استان دارای پوشش گیاهی مرتعی است.
بیش از ۲ هزار و ۲۰۰ گونه گیاه دارویی و خوراکی در کهگیلویه و بویراحمد، وجود دارد که افزون بر ۴۰۰ تا از آنها گیاهان دارویی است.
استانها کهگیلویه و بویراحمد ۰ نفر برچسبها گیاهان دارویی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان کهگیلویه و بویراحمد طرح توسعه گیاهان داروییمنبع: ایرنا
کلیدواژه: گیاهان دارویی طرح توسعه گیاهان دارویی گیاهان دارویی طرح توسعه گیاهان دارویی کهگیلویه و بویراحمد گیاهان دارویی گونه گیاه گونه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۶۷۱۵۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشف رفتار جالب یک اورانگوتان در مواجهه با زخم
محققان شاهد انجام اولین درمان فعال زخم توسط اورانگوتان با گیاه دارویی بودهاند که کشف جالبی در نوع خود است.
به گزارش ایسنا، یک اورانگوتان نر وحشی سوماترایی زخم خود را با یک گیاه دارویی درمان کرد و این اولین باری بود که چنین رفتاری در چنین گونههایی مشاهده شد.
به نقل از آیای، تاکنون، محققان شاهد حیواناتی بودهاند که از گیاهان برای خوددرمانی استفاده میکنند، اما چنین مشاهداتی نادر بوده است. میمونهای بزرگ از گیاهان برای درمان عفونت انگلی و درد عضلانی استفاده میکنند. به تازگی مشاهده شده که شامپانزهها حشرات را به زخم خود میمالند. با این حال، درمان زخم با یک ماده فعال زیستی تا کنون دیده نشده بود.
زیستشناسان شناختی و تکاملی به تازگی یک اورانگوتان سوماترایی نر وحشی را در حال درمان زخم فعال روی صورت خود در یک مکان تحقیقاتی در اندونزی مشاهده کردند.
اورانگوتانی که با گیاه آکار زخم را ضد عفونی کرده و میپوشاند
کارولین شوپلی (Caroline Schuppli) و ایزابل لامر (Isabelle Laumer) در مشاهدات روزانه خود از ۱۵۰ اورانگوتان سوماترایی که به شدت در معرض خطر انقراض بودند، متوجه شدند که گونه یک نر به نام راکوس به احتمال زیاد در هنگام دعوا با یک نر دیگر زخمی روی صورتش برداشته است.
او خود را با برگهایی از گیاه آکار (Fibraurea tinctoria) درمان میکرد، این گیاه به داشتن خواص دارویی معروف است.
انسانهایی که در جنگلهای استوایی جنوب شرقی آسیا زندگی میکنند، از آکار برای اثرات ضد درد و تببُری استفاده میکنند. در طب سنتی این گیاه انواع بیماریها مانند مالاریا را درمان میکند. بررسیها وجود موادی را در آن نشان میدهد که میدانیم دارای فعالیتهای ضدباکتریایی، ضد التهابی، ضد قارچی، آنتی اکسیدانی و سایر فعالیتهای زیستی مرتبط با بهبود زخم هستند.
راکوس پس از جویدن این گیاه، مایع آن را به مدت حدود هفت دقیقه روی زخم گونه خود قرار داد. سپس آن را با برگها پوشاند و به خوردن گیاه ادامه داد. زخم در پنج روز شروع به بسته شدن کرد و در عرض یک ماه کاملا بهبود یافت.
جالب اینجاست که راکوس هنگامی که زخمی بود، بیش از حد معمول استراحت میکرد. خواب به طور مثبت بر بهبود زخم تأثیر میگذارد، زیرا ترشح هورمون رشد، سنتز پروتئین و تقسیم سلولی در طول خواب افزایش مییابد.
لامر میگوید: کل فرآیند زمان قابل توجهی را به خود اختصاص داد.
از آنجایی که او از آکار به طور خاص برای مراقبت از زخم استفاده میکرد، محققان میتوانستند بفهمند که او قصد دارد خودش را معالجه کند و روش او کارآمد است. علائم درمان زخم در سایر حیوانات تا کنون به عنوان اثر واقعی تایید نشده است.
این اولین درمان فعال زخم با یک ماده فعال زیستی است که تا کنون مشاهده شده است.
محققان پیش از این هرگز شاهد چنین رفتاری نبودهاند، زیرا برخورد با حیوان زخمی آن هم در محیطی که حاوی گیاهان دارویی است، یک اتفاق نادر است.
آنها نمیدانند که آیا راکوس پیش از این نیز چنین عملی را انجام داده است یا خیر. آنها همچنین نمیتوانند تأیید کنند که آیا او آن را از سایر اورانگوتانهای محل تولدش آموخته است یا خیر. نرهای اورانگوتان پس از رسیدن به سن بلوغ، مسافتهای طولانی را طی میکنند تا خانه جدیدی پیدا کنند. شوپلی فرض میکند که سایر اورانگوتانها نیز میتوانند رفتار مشابهی از خود نشان دهند.
آنچه به طور قطع شناخته شده است؛ این است که راکوس اولین مدیریت فعال زخم با یک ماده فعال بیولوژیکی را نشان داده است.
اولین شواهد مستند از درمان زخم توسط انسان در یک نسخه خطی پزشکی متعلق به ۲۲۰۰ سال قبل از میلاد ظاهر شد. میمونهای بزرگ آفریقا و آسیا نیز از زخمهای خود مراقبت میکنند، بنابراین شاید ما عملکرد ذاتی داشته باشیم که به ما این امکان را میدهد گیاهان و قارچهای دارای خواص دارویی را بشناسیم و خود را درمان کنیم.
راکوس چگونه میدانست که چگونه این کار را انجام دهد؟ او یک فرآیند نسبتا پیچیده را انجام داد. این عملکرد یا مکانیسم سؤالات بسیاری را به وجود میآورد. ما ممکن است به طور طبیعی به سمت گیاهانی که دارای مواد مغذی یا خواص درمانی هستند، جذب شویم.
به لطف این گزارش، محققانی که با حیوانات کار میکنند، میتوانند در صورت ایجاد زخم روی بدن حیوانات در مشاهده رفتار آنها توجه بیشتری نشان دهند.
انتهای پیام